geen fractie (2)

slingerweegs van jongs af aan in het holderdebolder bestaan al dat zoeken onder een maan niet elk lelijk eendje wordt een zwaan wij zijn geen fractie, geen fractie van geen geheel kies een domein waarin je wilt winnen bewijs dat jij de winnaar bent (en terecht) dat niemand jou moet verzinnen dat je het eindelijke antwoord kent steek boven de anderen uit iedereen kijkt naar je op (en terecht) in je zelfgemaakte donorhuid stijgt je uniciteit je naar de kop beschik over jezelf en verneder de rest (en terecht) ’cause you are fucking the best!!! wij zijn geen fractie, geen fractie van geen geheel een mens is mens tussen anderen een mens is mens tussen anderen een mens is mens tussen anderen een mens is menseen mens is mens tussen anderen een mens is mens tussen anderen een mens is mens tussen anderen een mens is mens machtig systeem, geef mensen hun leven terug al dat anoniem geleuter van u vind ik een brug te ver. (en terecht) wij zijn geen fractie, geen fractie van geen geheel

 

Advertisements

geen fractie

ik brult als een ding,
klein en bijna alleen
vorm.
het klopt dat ik zingt
over de vertrappelbare
worm.

ik blijft ergens achter,
een perfecte hoeveelheid
organen.
ik staat nergens voor,
hoewel de meesten jij al
dood wanen.

wij geen fractie,
geen fractie van geen geheel

Botho Strauss – Mikado

 

Omdat ik een paar jaar geleden beloofd had ook mijn passies te delen en niet alleen navelstaarderige dingen te posten. Belofte maakt misschien schuld. Niet dat beide concepten mij erg aan het hart gaan.

https://www.youtube.com/watch?v=Pf60Uf256QM

 

 

 

DJ Verkleurman

Beste muziekmens

Ik ben een arme drommel, want compleet verslaafd. Aan muziek. Ik hoop u ook. Als u me nodig hebt, bel me, schrijf me, laat me vlug iets weten. Voor gelijk welke bijeenkomst.

DJ Verkleurman, gevarieerder dan een volle doos Caran d’Ache!

Clarice Lispector – De ontdekking van de wereld

In het bloed

Toen mijn familie zich er tenslotte bij neerlegde dat ik een hopeloos geval was, begonnen ze mij dingen cadeau te doen. Veelal nutteloze dingen, soms zat er iets tussen dat ik kon gebruiken. Een elastiek, een vod om olie te deppen en een kind. Het kind heb ik nadien terug van de hand gedaan. Dat zit in ons bloed.

Levend voor het einde van de week

Elke vrijdag stop ik stipt om drie uur met werken, neem de fiets en trappel richting centrum. Daar stap ik van de fiets om een winkel binnen te lopen. Zeg maar een speciaalzaak. Ik probeer een dichtbundel te kopen, maar ik druk me dikwijls verkeerd uit. Als een kind op weg naar volwassenheid. Na een aanzienlijke tijdspanne bekom ik wat ik wil. De meest luxueuze editie die beschikbaar is. Dan keer ik weer naar huis, lees de bundel, schrijf de goede gedichten over in een oud schrift en verbrand de bundel. Van de assen maak ik pap waarvan de ingrediënten zich laten raden. De pap gebruik ik om een huisdier mee te bevuilen. Als ’s avonds mijn vrouw thuiskomt, heeft het dier zichzelf gereinigd en heb ik het schrift met daarin de overgeschreven gedichten veilig weggeborgen. Het hele weekend help ik mee in het huishouden, doe ik me gezonder voor dan ik ben en kijk ik uit naar de volgende vrijdag. Mijn vrouw merkt het dikwijls en slaat me dan met de vlakke hand in het gezicht. Ik wil met barokke zinnen alle onheil over haar en haar nageslacht afroepen, maar ik slik alles in. Ik herschik mijn pantalon. Een beduimeld schrift valt onherroepelijk op de grond. Zo gaat het bijna elke week.